Κάστρο Ακροκορίνθου
Ο Ακροκόρινθος είναι ένας βράχος 579 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, που κυριαρχεί στην κορινθιακή πεδιάδα. Η Αρχαία Κόρινθος χτίστηκε στους πρόποδές της. Ο βράχος, λόγω της μορφολογίας του, έχει χρησιμοποιηθεί από την αρχαιότητα ως κάστρο (ακρόπολη).
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο ιδιοκτήτης της περιοχής ήταν ο θεός Ήλιος. Τα κτήματα κάτω από τον Ακροκόρινθο (όπου χτίστηκε αργότερα η Κόρινθος) τα έδωσε στον γιο του Αίτη, αλλά τον Ακροκόρινθο, που ήταν το προνομιακό σημείο της περιοχής, τον έδωσε στη θεά Αφροδίτη. Η Αφροδίτη δεν άγγιξε αυτό το δώρο, αφού ήταν σαφώς καλύτερα στον Όλυμπο.
Για να τιμήσει τη θεά, η Μήδεια έχτισε ναό στην κορυφή του Ακροκόρινθου. Ήταν ένα ταπεινό και ανεπιτήδευτο κτίριο, αλλά η κατάσταση άλλαξε δραματικά όταν έφτασε το νερό. Αυτό ήταν το κατόρθωμα του Σισύφου, του σκληρού βασιλιά της Κορίνθου, όταν είδε κάποτε τον Δία να απαγάγει την κόρη του Ασωπού. Του είπε τότε να κρυφτεί και σε αντάλλαγμα θα έλυνε το πρόβλημα της έλλειψης νερού στο λόφο. Έτσι, ο Βράχος απέκτησε ττην πρώτη πηγή, την Πειρήνη.
Ο Ακροκόρινθος οχυρώθηκε για πρώτη φορά από τον τύραννο Περίανδρο και τον πατέρα του Κύπιλο τον 7ο-6ο αιώνα π.Χ. και αργότερα εξελίχθηκε σε Ακρόπολη.
Οι Μακεδόνες τον 4ο αιώνα π.Χ. επισκεύασαν και ενίσχυσαν τα τείχη. Το 146 π.Χ. ο Ρωμαίος στρατηγός, Λευκίος Μοχάμης Αχαϊκός, κατέστρεψε την Κόρινθο και την ακρόπολη του όταν κατέλαβε την Ελλάδα.
Ο Ιούλιος Καίσαρ επισκεύασε το κάστρο το 44 π.Χ. Μια άλλη επισκευή έγινε τον 6ο αιώνα με τη βασιλεία του Ιουστινιανού και κάποιες προσθήκες παρατηρήθηκαν μέχρι τον 12ο αιώνα.
Το 1210 το κάστρο κατελήφθη από τους Φράγκους αφού ο αδερφός του Λέοντα Σγουρού είχε αυτοκτονήσει πέφτοντας με άλογο από τα τείχη. Οι Φράγκοι πραγματοποίησαν πολλές επισκευές. Στη συνέχεια ο Ακροκόρινθος άλλαξε πάλι χέρια.
Παραδόθηκε διαδοχικά στις ιταλικές οικογένειες Gravina και της Atsagioli και κατέληξε το 1395 στον Θεόδωρο Παλαιολόγο, τον Δεσπότη του Μυστρά, που κληρονόμησε το κάστρο από τον νεκρό πεθερό του Nerio A ‘Atasaioli, Δούκα των Αθηνών.
Ο Θεόδωρος το πούλησε για οικονομικούς λόγους στους Ιππότες των Ιωαννίνων που το κράτησαν μέχρι το 1404 και το επέστρεψαν. Το 1458, ο Μοχάμεντ Β ‘ο Πορθητής κατέλαβε το κάστρο που υπερασπίστηκε ο βυζαντινός Ματθαίος Ασάν. Το 1687 το κάστρο πέρασε στα χέρια των Βενετών που το επισκεύασαν και του έδωσαν τη σημερινή του μορφή. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1715, οι Τούρκοι πολιορκούσαν τον Ακροκόρινθο και τον κατέλαβαν. Το κάστρο παρέμεινε υπό την κατοχή τους μέχρι το 1827 όταν παραδόθηκε στους Έλληνες.
& nbsp;
